به نظر می رسد هدف همه علم و هنر و از هر عمل و انتخاب خیر است. بنابراین به آن خیر در همه چیز گفته می شود. اما اهداف متفاوت است. برخی از اهداف خود عمل هستند، اما هدف نتیجه ای خارج از اقداماتی است که آن را تولید می کند.
اگر هدف خارج از خود عمل وجود داشته باشد، پس هدف ذاتاً برتر از عمل است. همانطور که افعال، هنرها و علوم بسیار است، اهداف نیز بسیار است . هدف پزشکی سلامت است، هدف کشتی سازی کشتی است ، هدف هنر نظامی پیروزی است، هدف اقتصاد ثروت است.
به عنوان مثال، هنگامی که چندین صنعت یا علم در خدمت یک صنعت است، مانند زمانی که سراجی و سایر صنایع وابسته به اسب سواری در خدمت صنعت سوار کاری است، و خود اسب سواری و همه صنایع نظامی در خدمت صنعت جنگ هستند، در همه این موارد، اهداف شاهزاده.
هنر برتر از هنر بنده است. زیرا این اهداف برای این اهداف مطلوب هستند. و فرقی نمی کند که عدم فعل، خود عمل باشد، یا امری خارج از فعل و نتیجه عمل، چنانکه در بالا در موارد هنر و علم می بینیم.
اما اهدافی وجود دارد که ما برای خود آرزو می کنیم و هر چیز دیگری به خاطر آن مطلوب نیست.
در این صورت، آرزو تا ابد ادامه می یابد و آرزو های ما پوچ و بی معنا می شود، اما معلوم است که این هدف عالی ترین و بزرگترین خیر است.
دانستن این هدف می تواند تاثیر زیادی بر زندگی ما داشته باشد. و اگر این هدف را در نظر داشته باشیم مانند تیر اندازی خواهیم بود که به هدف می زند. اگر چنین است، حداقل باید سعی کنید خطوط کلی این هدف را تعریف کنید و دریابید که این هدف چه دانش یا شایستگی هایی را هدف قرار می دهد.
به نظر من این هدف باید مهمترین و واقع بینانه ترین موضوع علم باشد. و این علم ظاهراً علم سیاست است. زیرا علم سیاست تعیین می کند که در جامعه چه دانشی باید وجود داشته باشد و هر طبقه از شهروندان چه دانشی و تا چه اندازه باید بیاموزند.
از اینجا می بینیم که شریف ترین هنرها و دانشکده ها مانند هنر جنگ، اقتصاد، بلاغت و سایر هنرها تابع علوم سیاسی است.
از آنجایی که علوم سیاسی از همه دانش های عملی برای اهداف خود استفاده می کند و همچنین قوانینی را برای آنچه باید و نباید انجام داد وضع می کند، هدف علوم سیاسی شامل همه اهداف می شود.
علوم دیگر و هدف آنها سعادت بشر است. زیرا حتی اگر خیر فردی و خیر اجتماعی یکسان باشد، دستیابی و حفظ خیر اجتماعی کار بزرگتر و کامل تر به نظر می رسد. تشخیص آنچه برای یک فرد خوب است مایه خرسندی است، اما تشخیص آنچه برای یک ملت یا جامعه خوب است، عمل زیبا تر و مقدس تر است.
هدف تحقیق ما روشن کردن این سوالات است و این تحقیق بخشی از علم سیاست گذاری است.
اما برای اهداف این بحث، ما باید به میزان دقتی که موضوع تحقیق ما می طلبد بسنده کنیم. زیرا در همه بحث ها، مانند همه هنرها و صنایع دستی، دقت یکسانی نباید خواسته شود.
در مورد اینکه چه کار شریف و چه عمل عادلانه است، اختلاف زیادی وجود دارد، اما همین. آنچه علم سياسي به بررسي آن مي پردازد اين است كه آيا مي توان اين گونه پرسش و پاسخ را مطرح كرد كه آيا مشروعيت اين گونه اعمال بر اساس ضرورت طبيعي است يا سنت و عرف؟
در مورد نیاز های اولیه نیز اختلافات و اختلافات مشابهی مشهود است. زیرا برای بسیاری از افراد مضر هستند. به عنوان مثال، برخی از مردم توسط ثروت و برخی دیگر توسط شجاعت تباه می شوند.
وقتی از این قبیل مسائل و در چنین شرایطی صحبت می کنیم، باید به بیان مختصری از حقیقت بسنده کنیم. و از آنجایی که ما در حال بحث در مورد سؤالاتی هستیم که در اکثر موارد صدق می کند،
اما نه در همه موارد، و از آنجایی که چنین سؤالاتی مقدمات تحقیق ما است، نتایجی که از بحث خود به دست می آوریم نیز از همین نوع خواهد بود.
شنوندگان ما باید همه حرف های ما را یکسان بفهمند. مشخصه یک انسان تحصیلکرده این است که در هر رشته تحصیلی به اندازه ای که ماهیت موضوع اجازه می دهد به دقت نیاز دارد.
پذیرفتن استدلال های احتمالی از یک ریاضی دان به همان اندازه احمقانه است که از یک سخنور انتظار اثبات علمی داشته باشیم. هر کسی در مورد چیزهایی که می داند قضاوت می کند.
فردی که یک موضوع خاص را خوب مطالعه کرده است می تواند در مورد آن موضوع قضاوت کند، اما فردی که از تحصیلات عمومی بهره مند شده است می تواند در مورد همه موضوعات قضاوت صحیحی داشته باشد.
بنا بر این، مرد جوان شنونده خوبی برای بحث است.