دانلود کتاب اوستا

فهرست
سرآغاز
پیشگفتار
کوته نوشتها
دفتریکم گاهان
سرود یکم – آهونودگاه (یسنه، هاتهای ٣٤ – ٢٨)
سرود دوم – اشتودگاه (بسته، هاتهای ٤٦ – ٤٣)
سرود سوم – مستند گاه (بسته هانهای ۵۰ – ۱۷)
سرود چهارم – وهوخشترگاه بسته هات (۵۱) ……
سرود پنجم – و هيشنو ایشت گاه بسته هات (۵۳)
دفتر دوم / بسته
بسنه هاتهای ۲ – ۱
پسنه، هانهای ۸ – ۳ سروش درون
بسته هاتهای ۱۱ – ۹ قوم پشت
پسته هات ۱۲ هات خستویی
یسته، هانهای ۱۸ – ۱۳
بسته هاتهای ۲۱ – ۱۹ (بغان پشت)
پسته هانهای ۲۷ – ۲۲
بسته هانهای ٤٢ – ۳۵ هفت هات
یک – هفت
نه – پنجاه و چهار
پنجاه و پنج – پنجاه و هشت
د اوستا
بسته هات ۵۲
پسته، هات ٥٤ نماز ابریمن ایشیه)
بسته هانهای ۵۹ – ۵۵
یسته هات ۵۷ سروش پشت سر شب
بسته هانهای ۷۲ – ۵۸
دفتر سوم / يشتها
۱ هرمزد بشت
۲ هفتن پشت کوچک
هفتن پشت بزرگ)
اردیبهشت پشت .
خرداد پشت.
.۵ آبان پشت
خورشید پشت
ماه پشت
تیریشت
. گوش پشت درواست پشت
۱۰ مهرتشت
۱۱ سروش پشت ها دخت
۱۲ رشن پشت
۱۳ فروردین پشت .
١٤. تهرام پشت
۱۵ رام پشت
۱۹. دین پشت
۱۷. آرت پشت (آشی پشت)
۱۸ آشتادیشت
۱۹ زامیاد پشت (کیان پشت)
۲۰ هوم پشت .
۲۱. ونند پشت
ها دخت نسك (پيوست يشنها .
دفتر چهارم / و بشپرد
کرده یکم
کرده دوم
كرده سوم
کرده چهارم
کرده پنجم
کرده ششم
کرده هفتم
کرده هشتم
كرده نهم
کرده دهم .
کرده یازدهم .
کرده دوازدهم
کرده سیزدهم
کرده چهاردهم
کرده پانزدهم
کرده شانزدهم
کرده هفدهم
کرده هیجدهم
کرده نوزدهم .
کرده بیستم
کرده بیست و یکم .
کرده بیست و دوم
کرده بیست و سوم
کرده بیست و چهارم
دفتر پنجم / خرده اوستا
سه نیایش آغازین
نیرنگ گشتی بستن
سروش باز
و اوستا
هو شبام
پنج نیایش
۱ خورشید نیایش
۲ مهر نیایش
ماه نیایش
آردویسوریانو نیایش (آبان) نیایش)
د. آتش بهرام نیایش
پنج گاه
۱. هاونگاه
۲ ریتوینگاه
از پرینگاه
آویرو تریمگاه .
د. شهینگاه
سی روزه کوچک
سی روزه بزرگ
آفرینگان گاهان .
آفرینگان گهنبار
آفرینگان رپیتوین
دفتر ششم / وندیداد
پیشگفتار
فرگرد یکم
فرگرد دوم .
فرگرد سوم .
فرگرد چهارم
فرگرد پنجم
فرگرد ششم
فرگرد هفتم
فرگرد هشتم
فرگرد نهم
فرگرد دهم
فرگرد یازدهم
فرگرد دوازدهم
فرگرد سیزدهم
فرگرد چهاردهم
فرگرد پانزدهم
فرگرد شانزدهم
فرگرد هفدهم .
فرگرد هیجدهم .
فرگرد نوزدهم
فرگرد بیستم
فرگرد بیست و یکم
فرگرد بیست و دوم.
پیوست
یاد داشتها
فهرست واژه ها و ترکیبها
کتابنامه اوستا و مزدیسنا ….
فهرست کتابها و گفتارهای مأخذ و مرجع
فهرست نامها و کلید واژه ها
اوستا یکی از میراث‌های مشترک فرهنگی جهانی است که حاوی کهن ترین نوشتارهای ایرانی و نامه‌های دینی مزداپرستان می‌باشد. بخش‌های مختلف این مجموعه از حدود نیمه دوم هزاره دوم پیش از میلاد به وجود آمده است و در طول قرون متوالی از نسل به نسل منتقل شده است تا در دوران ساسانی، به خط مدون و منظمی به نام دین دبیره نگارش یافت. با این حال، رویدادهای بعدی باعث شد که این مجموعه به شکل اصلی‌اش در عصر ساسانی به نسل‌های آینده منتقل نشود و به جز بخش‌هایی از آن که از طریق پنجگانه زرتشت و وندیداد منتقل شده است، بیشتر قابل دسترس نباشد.
نسخه‌های فعلی کتب اوستا که از چند قرن پیش در دانشگاه‌ها و مراکز علمی بزرگ جهان مورد مطالعه قرار گرفته بود، به دلیل تغییرات و تداخل‌های زیاد در طول تاریخ به شکل نامنظم و ناهمسان درآمده است. این امر باعث می‌شود که تحقیق درباره این نامه کهن و درک دقیق از مفاهیم، رازها و اشارات آن، کار چالش‌برانگیزی باشد. هنوز هم پیچیدگی‌ها و نقاط مبهم در آن وجود دارد و با وجود تلاش‌های بسیاری، پژوهشگران همچنان در حال تلاش برای رفع این ابهامات هستند.
در طول هزاره گذشته، نسخه‌های بازمانده اوستا تنها به عنوان متون مذهبی زرتشتیان در ایران و هند استفاده شده و نامعلوم است که قبل از نگارش دین دبیره، اوستا به چه شکل و با چه خطوط دیگری نگاشته شده بود.
چگونه متن را بازنویسی کنیم: 5 راهنمایی برای بازنویسی مانند یک حرفه ای
در گذشته، منبعی به نام “اوستا” وجود داشت که برخی افراد از آن آگاه بودند و برخی دیگر این موضوع را بخاطر افسونگری ها و داستان های بی پایه شنیده بودند. در دهه اول قرن بیستم، استاد ابراهیم پورداود به عنوان یک پژوهشگر پیشرو و بنیانگذار زمینه مطالعات اوستایی در ایران شناخته شد. او و دیگران تلاش کردند و مطالب مفیدی را به ارمغان آوردند؛ اما تأثیر آن در محدوده دانشگاهی و بر روی فرهیختگان بود و به نظر می رسید که فرهنگ عامه ایران هنوز به درستی با آن آشنا نشده است.
پس از مدتی، پورداود ویرایش شده ای از گزیده های اوستا را منتشر کرد. اما حتی پس از این کار، تمام متن های اوستای موجود و توضیحات لازم در آن معلوم نشده و سوالات خوانندگان را کاملاً پاسخ نمی داد. بعد از درگذشت استاد، نویسنده به دستور وی به تدوین گزارش جامع و انتقادی از متون اوستای جدید با استفاده از تمام منابع موجود در زمینه، پرداخت.
چند سال بعد، ناشری نویسنده را به همکاری برای تهیه چنین کتابی دعوت کرد. این دعوت پذیرفته شد و گزارش آماده شده توسط نویسنده به ناشر سپرده شد تا چاپ شود. با این حال، به دلیل مشکلات داخلی در سازمان ناشر، کار چاپ کتاب به تعویق افتاد و بعد از آن رخ دادهای دیگر تأثیر گذار بود که باعث شد کتاب “اوستا: کهن‌ترین نوشته‌های ایران” نتواند به خوانندگان خود برسد.
غزارت سرگذشت همچنان ادامه داشت و تلاش‌های بی‌وقفه نویسنده جوابگوی انگیزه‌اش نبود. تمام تلاش‌ها بی‌ثمر ماندند و لازم بود از نو شروع شود. این آغاز مجدد سال‌ها طول کشید تا گزارش حاضر شکل گرفت و نوشته شد.
ضرورت انتشار یک ویرایش از “اوستا” هنوز هم پس از یک چهارم قرن گذشته همچنان وجود دارد. چنین گزارشی باید گسترده باشد و تمامی نوشته‌های مربوط به اوستایی، پنج دفتر اوستا نو را در بر بگیرد. ویرایش باید با محتوا، سبک و ساختار هر قسمت از متن اصلی همخوانی داشته و از دقت کافی در حفظ مفاهیم فکری، آموزه‌های اخلاقی و دینی، مبانی اسطوره‌ای و لغات و اصطلاحات اوستایی بهره مند باشد. همچنین باید پاسخگوی سؤالات خواننده معاصر باشد. نگارنده سعی کرده است تا این ویرایش را بر عهده بگیرد و به همین منظور کلیه کارهای پیشین خود را کنار بگذارد و مجدداً به کار بپردازد. وی بر پایه تحقیقات خود درباره “اوستا” و ادبیات پارسی میانه (با رویکرد به “اوستا” و “مزدیسنا”) تکامل دانش اوستاشناسی را پیش می‌برد. او تلاش کرده است تا بر اساس تحلیل‌های جدید خود که برخی از آن‌ها به طور نسبی و برخی دیگر به تحقیقات پیشین تر ترجیح داده شده، متن‌های جدید ارائه دهد. از سوی دیگر در هنگام ترجمه متن و نوشتن یادداشت‌ها و تفسیرات، به دقت و فروتنی پایبند بوده است.
اما وی می‌داند که نتایج کارش گرچه با دقت و وسواس به دست آمده است، نسبی بوده و به طور مطلق قابل قبول نیست؛ زیرا امروزه معلوم است که در تحقیقات امکان یافتن حقیقت مطلق وجود ندارد، به خصوص در زمینه‌ای چون این. «نبرگ»، که پس از سال‌ها تلاش و کار، درباره چالش‌های درک و فهم مفهوم “گاهان” نوشته است، به عنوان یک دانشم