دانلود کتاب بابا لنگ دراز

روز اول هر ماه ، یک روز چشمگیر برای کسانی است که منتظرش هستند ، آنها به برگزاری آن با بردباری و شجاعت می‌ پردازند و سپس همه چیز را فراموش می‌ کنند . اتاق‌ها و راهروها باید بدون لک و مبل و صندلی‌ ها باید بدون گرد و خاک و تختخواب‌ ها باید بدون چروک باشند . باید بیش از نود یتیم کوچک را که با یکدیگر تمیز کرد و آنان را آماده کرد ، سپس به آنها لباس‌ های تمیز و جدید پوشانید . آویزانه‌ هایشان را انداختند و به هرکس هر چند دقیقه یکبار خاطرآوری می‌ کردند که وقتی یکی از مسئولین سؤالی می‌ پرسید ، به او پاسخ دهند با عبارت ” بله آقا ” یا ” خیر آقا ” و لغت ” آقا ” را فراموش نکنند .
از آنجایی که جروشای بینوای ، پدیدار شده از همه اطفال بزرگتر بود ، همیشه وظیفه نگهداری از آنها را برعهده داشت .
بلاخره امروز چهارشنبه ، مانند ماه‌ های قبل ، به پایان رسید و جروشا پس از ظهری سرشار از کار ، ساندویچ‌ هایی برای مهمانان نوانخانه آماده کرده بود . او با خستگی فراوان به طبقه بالا رفت تا به وظایف روزمره‌ اش در اتاق ناظر بر یازده کودک چهار تا هفت ساله بپردازد . جروشا بچه‌ها را حرکت کرد ، بینی هرکدام را پاک کرد و لب‌ هایشان را پاک کرد و آنان را به صف در سالن غذاخوری هدایت کرد تا شام خود را که از نان با کره و شیر و یک بطری کمپوت تشکیل شده بود ، بخورند . سپس با خستگی به دروازه پنجره نشست و سایه‌ های سفید و سوخته خود را به شیشه سرد چسبانید .
از 5 صبح جروشا همچنان در حال دویدن به سمت همه جا است . نیش زبانهای رئیسه عصبانی و جدی را به دست آورده بود .
لیپت چهره‌ ای آرام و متین داشت که در برابر کودکان موجود نمایان نمی‌ شد . جروشا از پشت پنجره ، چمن‌ های یخ زده جلوی عمارت را تماشا می‌ کرد و فکر می‌ کرد : ” تا جایی که می‌ دانم ، مجلس امروز با موفقیت برگزار شده است . ”
آقایان امناء ، اعضای هیئت مدیره و خانم‌ ها تمامی امور موسسه را بررسی کرده بودند ، گزارش ماهانه خوانده شده بود . سپس چای و ساندویج سرو شد و سرانجام با شتاب به خانه‌ های خود و به سوی محیط آرام و بخاری گرم می‌ روند تا از کار های موسسه فراموش کنند و به کودکانی که پرورش و تربیت آنها را بعهده دارند ، بپردازند .
جروشا به شوق و هیجان با توالی اتومبیل‌ هایی که همینجور در پرورشگاه خارج می‌ شدند نگاه می‌ کرد ، و در ذهنش آنها را تا خانه‌ های مجلل و باشکوهی که در کنار تپه دیده بود ، پیگیری می‌کرد . سپس با جرأت ، در خیالش خود را با یک پالتو خز و کلاه مخملی که با پرها تزیین شده بود در یکی از اتومبیل‌ ها نشان شائم می‌ کرد . با آرامش ، به شوفر گفت : ” برو به خانه . ” اما همین که به آستانه منزل بابا لنگ دراز رسید ، تخیلش دچار تغییر شد . جروشا در این منزل ، جز پرورشگاه ، هیچ خانه‌ ای ندید و اینجا را به عنوان خانه ای برای خود نمی‌ شناسید .
تخیل قوی جروشا باعث شده بود مادام لیپت معتقد باشد که در آینده مشکلاتی برایش پیش خواهد آمد . او در هفده سال گذشته ، هرگز به یک خانه عادی وارد نشده بود و نمی‌ دانست که بقیه افرادی که زندگی خود را تحت حاکمیت پرورشگاه سپری می‌ کردند ، وقت خود را چگونه سپری می‌ کنند . صدای ” جروشا ابوت مورد نظرت را می‌ خواهند ” از دفتر آمد . صدای دوباره ” عجله کن ” شنیده شد . این صداها باعث شدند دیلون از پله‌ها بالا برود . همین لحظه که به طبقهٔ فوقانی می‌ رسید ، صدای جروشا رسید و او با نگرانی از خود پرده برداشت و از پنجره به پایین نگاه کرد و با نا امیدی پرسید : ” چه کسی با من کار دارد ؟ ”
در دفتر ، مادام لیپت بسیار عصبانی است . تامی ، یکی از دشوار ترین دانش‌ آموزان مدرسه ، زمانی که به دفتر فراخوانده می‌ شد ، احساس ناراحتی و تأسف می‌ کرد . هرچند که با صدایی که بلند می‌ کرد ، جروشا وی را به خشونت نمایان نمی‌ کرد ، اما تامی همچنان به وی علاقه‌ مند بود . جروشا بدون اظهار هیچ کلمه‌ ای ، با یک خط بین ابروهایش ، نشان‌ دهندهٔ نگرانی عمیق دلش بود . او توهم‌ زده بود : ” آیا نان ساندویچ خوراکیِ خراب بود ؟ ” یا شاید ” آیا گلچین در كيك مشکل دار بود ؟ ” یا حتی ” آیا یکی از خانم‌ ها سوراخ جورابی را دیده بود ؟ ” تصورات وحشت‌ آور جروشا پایان یافت وقتی آخرین مهمان از سالن خارج شد . وقتی تنها چیزی که توجه جروشا را جلب کرد ، قامت بلند یک مرد بود که پشت او ایستاده بود . وقتی دستش را بالا برد و به یک اتومبیل اشاره کرد ، نور چراغ‌ ها بر روی وی فروخت و سایهٔ طولانی از پایان وی به دیوار افکنده شد .
جروشا با تمام نگرانی‌ هایش مواجه شد و در نهایت با لبخندی روبرو شد ، به نظر می‌ رسید که مادام لیپت هم خوشحال و با نشانه‌ های آرامی روبرو بود . جروشا صرفاً با بی‌ قراری بر روی صندلی نشست و منتظر نشستن مادام لیپت شد . در حالی که یک اتومبیل از جلو رد شد ، مادام لیپت چشم به آن انداخت و اظهار کرد : ” آیا آقای که الان گذشت را دیدی ؟ ” جروشا گفت : ” بله ، بابا لنگ در از پشت سرش را دیدم . ” او یکی از اعضای معمول و تأثیرگذار ما بود و به مؤسسه مبالغ زیادی اهدا کرده بود . من اجازه ذکر نام او را ندارم ، به خصوص او تأکید داشته که نامش فاش نشود … چشمان جروشا گشاد و خیره شده بود ، او به عادت نداشت که دربارهٔ ویژگی‌ های اعضای مؤسسه با رئیس پرورشگاه صحبت کند .
این آقا توجه ویژه‌ ای به چند پسر ، از جمله شارل بنتن و هانری فریز ، نشان داده است . او هر دو را به دانشکده فرستاد و آن‌ها با فعالیت و جدیتشان در مطالعه ، از تلاش‌ های این آقا حمایت کرده و خود این دست‌ اندر کاری‌ ها را تلافی کرده‌اند . این آقا امیدوار به دستاورد های بیشتری است . گذشته نشان می‌ دهد که توجه او به پسران بیشتر بوده و من هنوز نتوانسته‌ ام توجه او را به دختران جلب کنم . اصولاً از کودکان بالای شانزده سال سرپرستی نمی‌ کنیم . اما در مورد تو ، موافقت شده که تو را به دبیرستان فرستاد . تو با تمام کردن مدرسه در چهارده سالگی و کسب نمرات خوب ، به نحوی مستثنی هستی ، هرچند ممکن است اخلاقت همیشه قابل قبول نبوده باشد .