دانلود کتاب بی حد و مرز جیم کوییک

مقدمه
یکی از ارزشمندترین هدایایی که به عنوان انسان‌ها در اختیار داریم، مغز ماست. مغز به ما امکان می‌دهد تا یاد بگیریم، عشق بورزیم، بیندیشیم، خلق کنیم و طعم لذت زندگی را چشیده و در واقع دروازه‌ای به احساساتمان و ظرفیت‌های عمیق‌ترمان برای تجربه زندگی به شکل بیشتر و ماندگارتر است. مغز به ما قدرت نوآوری، رشد و انجام کارهای مختلف را می‌دهد.
اما تعداد کمی از ما آگاهی داریم که با استفاده از روش‌های مختلف، می‌توانیم عملکرد مغز خود را ارتقا داده و توانایی یادگیری خود را افزایش دهیم. هرچند که آگاه هستیم که با ورزش و رژیم غذایی مناسب می‌توانیم سلامت قلب‌مان را بهبود ببخشیم، اما بسیاری از ما آگاه نیستیم که می‌توانیم با روش‌های مختلف، عملکرد مغز خود را بهبود داده و زندگی‌مان را بهبود بخشیم.
به تأسف، محیط پیرامونی ما معمولاً به اندازه کافی سالم برای مغزمان نیست. قبل از اینکه جیم کوییک به ما نقشه‌ای برای رسیدن به بی حد و مرز شدن را بدهد، چهار عامل وابسته را توجه شما قرار داده است که توانایی فکر کردن، تمرکز، یادگیری، رشد و انسان بودن را تهدید می‌کنند.
نخستین خائن، سیل اطلاعات دیجیتالی است جریان بی‌پایان اطلاعات در یک جهان با زمان محدود و انتظارات نامنصفانه، منجر به استرس، اضطراب، و بی‌خوابی می‌شود. در مواجهه با حجم داده‌ها و سرعت تغییرات بالا، به دنبال راهکارها و ابزارهایی هستیم که کمک کنند تا کارایی و عملکرد خود را بهبود بخشیم و آرامش ذهنی خود را بازیابی کنیم.خائن دوم، حواس پرتی دیجیتالی است؛ لذت لحظه‌ای دوپامین دیجیتالی، توانایی ما را در حفظ توجه لازم برای روابط عمیق، یادگیری عمیق، یا کار عمیق محدود می‌کند. اخیراً، در یک گفتگو با یکی از دوستانم، متوجه شدم که چندین بار در عرض چند دقیقه به تلفن همراهش نگاه می‌کند. از او خواستم تا تلفن همراهش را به من بدهد و برنامه زمان صفحه نمایش تلفن همراهش را باز کردم و متوجه شدم که آن روز بیش از هزار بار صفحه تلفن همراهش را چک کرده است.
روزانه هزاران پیام متنی و اعلان در رسانه‌های اجتماعی، ایمیل‌ها و هشدارهای خبری وارد زندگی ما می‌شوند. این اعلانات اهمیت‌های خود را دارند، اما ممکن است توجه ما را پرت کرده و باعث شود که از مسائل فوری و اساسی غافل شویم. یکی از خطرات حاصل از فراموشی دیجیتالی، ضعف حافظه ماست. استفاده از رایانه شخصی چندان هم مضر نیست، اما همچون دوچرخه برقی، بدن را قوی نمی‌کند. تحقیقات نشان داده است که فعالیت‌های ذهنی و گسترش ظرفیت یادگیری می‌تواند خطر فراموشی را کاهش دهد. بنابراین، مراقب حفظ حافظه خود باشیم و فعالیت‌های ذهنی را در برنامه زندگی‌مان جای دهیم.
ما به طور جدی به برون‌سپاری اطلاعات اعتقاد داریم. آخرین تهدیدی که به ذهن ما وارد می‌شود، استدلال‌های دیجیتالی هستند؛ در جامعه‌ای که اطلاعات به وفور در دسترس هستند، مشکلات ناشی از سوء استفاده از این اطلاعات وجود دارد. به جای اینکه به خود بگوییم کمی در استفاده از این اطلاعات زیاده‌روی کرده‌ایم، به سادگی مجازات می‌شویم. حتی به جای خودمان، فناوری به بخش‌های مهمی از تفکر و استدلالمان پرداخته است. در جامعه مجازی، دیگران بسیار نتیجه‌گیری می‌کنند و با گذر زمان، ما مجبور می‌شویم توانایی نتیجه‌گیری خود را کنار بگذاریم و به آن‌ها پایبند شویم. هرگز به کسی اجازه نمی‌دهیم به جای خودمان فکر کند، اما به راحتی این اجازه را به دستگاه‌ها می‌دهیم.
این خائنان دیجیتالی با هم هوش مصنوعی و توجه اختصاص به خود را از ما می‌دزدند؛ وضوح ذهنی ما را کاهش می‌دهند و موجب خستگی ذهنی، حواس‌پرتی، و ناتوانی در یادگیری می‌شوند. پیشرفت فناوری هم ممکن است به ما کمک کند و هم ضرر بزند؛ اما نحوه‌ی استفاده فعلی ما از فناوری در جامعه نتایج ناامیدکننده‌ای دارد، اعم از بیماری‌های مرتبط با حافظه‌ای فقط‌بخش، حواس‌پرتی، و وابستگی تازه. این هشدار به موقع بسیار ارزشمند است؛ زیرا ما در دنیای پرفناوری زندگی می‌کنیم و سلامت و کارایی مغزمان بسیار اساسی است، زیرا مغز تمام ابعاد زندگی ما را کنترل می‌کند. یادگیری روش‌های مناسب برای تحلیل داده‌ها و ابداعات، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
برای بقا در دنیای پرشور اطلاعات، کسب و توسعه‌ی مهارت‌های جدید در قرن بیست و یکم امری اساسی است. توانایی یادگیری سریع و آسان باعث می‌شود تا بتوان بهترین استفاده را از این دریای اطلاعات نمود.