دانلود کتاب فواید گیاهخواری

فصل اول: مؤمنان معده قبل از ورود به این موضوع، باید به ظلم و بربریت ناشی از گوشت خواری توجه کرد. آیا می دانید میل و لذت گوشت عامل کشتار روزانه میلیون ها دام است؟ اگر تعداد بیشماری از حیوانات فقیر را بشماریم که هر روز در شکارگاه ها، مزارع ماهی، مرغداری ها و… قربانی می شوند، سالانه بیش از 400 میلیون حیوان لطیف را فقط برای ارضای ذائقه منحرف و پرخوری انسان کشته می شوند. مردم انتظار خون زیادی را داشتند که از این کشتارگاه های وحشتناک جاری می شود و فکر می کردند که به راحتی می توانند فرار کنند. اما فداکاری آنها آسان نیست. برعکس، قبل از کشته شدن با حیوانات رفتار ظالمانه ای صورت می گیرد. گله های حیواناتی که از شهرهای دور می آیند با چوب و شلاق به مدت 15 تا 30 روز رانده می شوند. اگر در راه خسته شوند، بر نیزه ها حمل می شوند و روزها را بدون غذا زیر آفتاب داغ و در قفس های کثیف و بدبو می گذرانند. برخی از آنها می میرند و هنگام زایمان در راه، سرهایشان را جلوی مادرشان می برند تا کاروان عقب نماند. قبل از اینکه از سفر خسته شوند، حیوانات بیچاره را شلاق زده و به مسلخ می برند. با وارد شدن به این ساختمان کثیف و رقت انگیز، بوی تعفن خون، زمین نمناکی که خون تازه از هر طرف جاری است، ناله های حیوانات، جنازه هایی که در خون خود غوطه ور شده اند، اسب های نحیف و نیمه جان با لاشه هایشان که از دو طرف آویزان شده اند، مردهایی که به قتلگاه می پردازند، مردهایی که به قتل عام می پردازند، می آید. از گوسفندان، نفرین و فریاد مردم. حیوانات بیچاره از این منظره کثیف و بوی گوشت گندیده و خون برادرانشان سرنوشت شوم خود را پیش بینی می کنند. استادان با چاقوهای خون آلود و چاقوهای قصابی در دست، پیش بندشان از خون سیاه و از چربی می درخشد، با چهره های خشن و حریصانه جلو می آیند. سپس به سختی حیوانات را جدا کرده و به گوشه ای می کشانند. دست و پاهای خود را جمع می کنند و اگر بخواهند مقاومت کنند با لگد به زمین می زنند. حیوانات ناامیدانه سعی می کنند از دست قاتلان فرار کنند، اما سرشان پیچ خورده، گلویشان با چاقو بریده می شود و خون به بیرون فوران می کند. هر بار که هوا از ریه های آنها خارج می شود، صدای خشکی به گوش می رسد و خون به اطراف می پاشد. آنها برای مدتی مبارزه می کنند و در خون خود غرق می شوند، اما قبل از اینکه بمیرند، ارباب سر حیوان را بریده و آن را منفجر می کنند. چشمان سیاه و درخشان حیواناتی که همین چند دقیقه پیش پر از زندگی بود، حالا غبار مرگ را فرا گرفته و زبانشان آویزان است و کف خونی می ریزد. سپس شکم حیوان را بریده و اندام آن را بیرون می آورند. بوی کپک و بخار هوا را پر می‌کند و خون غلیظ و پوسیده که مگس‌ها و پشه‌ها در آن ازدحام می‌کنند، منظره‌ای تهوع‌آور و هولناک را نشان می‌دهند.
قصابان دستان خود را در درون و خون حیوان فرو می کنند و پوست آن را می گیرند. سپس لاشه‌های لرزان، با سرهای بریده، شقیقه‌های کبود، شکم‌های پاره‌شده، و جگر سرخ‌شده – اغلب هنوز گرمای چماق‌ ها و شلاق‌هایی را که حیوانات را قبل از کشتن با آن‌ها می‌کوبیدند، از گاری‌ها آویزان می‌کنند یا روی اسب‌ها می‌فرستند و به قصاب‌ها می‌فرستند، خون‌ها را می‌گیرند و دستشان را می‌گیرند. تکه های کشتار را بفروش. مردم شکم خود را از این لاشه ها پر می کنند و از هر خانه ای بوی دل خراش ماهیچه های برشته و آب پز که با هزار رنگ و طرح تزیین شده اند، برمی خیزد. بچه های دختر