دانلود کتاب ناپلئونی کوچک

رئیس در ادامه افزود: “به محض پایان قانون، من یک شهروند هستم.”
من رئیس جمهور را به صحنه دعوت خواهم کرد و سوگند یاد می کنم. نمایندگان به سمت راست محل برگزاری بازگشتند

بلند شدند و رفتند
آنها منتظر عبور رئیس جمهور نشدند. حوالی ساعت 4 بعدازظهر بود. شب طلوع کرده است. نیمی از اتاق کنفرانس بزرگ

تاریکی و لوستر
از سقف ولو بود. افسران پلیس چراغ های جایگاه خود را روشن کردند. این جلسه با اشاره رئیس رژیم ملی افتتاح شد. مرد مقابل

مرد جوانی سیاهپوش که سپر و مدالیون لژیون دنور را در دست دارد.
وارد سالن شد و بلافاصله از پله ها به سمت سکو رفت. همه سرها به سمت این مرد چرخید. زیر نور چراغ صورتش رنگ پریده و لاغر است.

و استخوانی بود. او بینی دراز و بزرگی داشت و سبیل بزرگی داشت. دسته ای از موهای مجعدش روی پیشانی کوتاهش افتاد

چشمانش کوچک و خالی به نظر می رسید. او با آمیزه ای از اضطراب و شرم نسبت به امپراتور (ناپلئون) رفتار کرد.

او عمویش بود (قابل مقایسه). او از هموطنان چارلز لویی ناپلئون بناپارت بود.
بود
پس از ورود لویی بناپارت به ساختمان کنگره، آنها کمی سر و صدا کردند. رئیس جمهور پشت تریبون است اما دکمه های لباسش باز است.

روی دیوار بیرونی تریبون دکمه‌دار، تاریخ 24023022 فوریه با عبارت «آزادی – برابری» در بالای آن حک شده بود.
اسمش برادری بود. چارلز لوئیس ناپلئون بناپارت قبل از انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور نماینده مجلس بود

با اینکه در همه جلسات شرکت نمی کرد، اما حتی در حضور نمایندگان هم قیافه ناآشنا در چهره اش دیده نمی شد و در جلسات همه به او نگاه می کردند.

او در سمت چپ ردیف پنجم کاپیتول نشسته بود. این مرد در کنگره تازه کار نبود، اما اظهارات مکرر داشت.

ورودی باعث ایجاد شور و هیجان در بین جمعیت شد. به همین دلیل است که همه، چه دشمنان و چه متحدان، هیجان زده شدند.

ورود به مجلس آینده نامعلومی تلقی می شد.
در میان نمایندگان زمزمه هایی درباره بازیکنان جدید به گوش می رسد. نام او مدام زنگ می زد. و همه او را اینگونه توصیف می کنند

یک نفر در مورد تصادف به من گفت. قطعه ای دیگر درباره کودتای نافرجام در دوران لویی فیلیپ

آقای استراتولک و آقای بولونی سخنرانی کردند . یک عقاب
رام در کلاهش گوشت داشت تا بتواند حرف بزند. دوستانش به تبعید و زندان او اشاره کردند

آنها به این نتیجه رسیدند که وانگ کتابی را که در مورد توپ نوشته بود تحسین کرده است. یکی می گفت «درهم» به فعالیت نویسندگی می پردازد

دیگران او را لیبرال و سوسیالیست می دانستند. یکی از شادی جنون آمیز خود می گوید، دیگری

دلش از بدبختی به آتش کشیده شد. ژنرال کبیرناک (1) به عنوان رئیس جمهور انتخاب نشد، اما بی سر و صدا شروع به اعمال قدرت اجرایی کرد.

به خصوص جمهوری خواهان واقعی با دسترسی آزاد به کنگره. به گزارش بار، او روی نیمکت اول ستون وزرا در سمت چپ سکو قرار دارد

کنار وزیر دادگستری نشست. و در حالی که بازوهایش را به صورت ضربدری روی سینه اش قرار داده است. در جلسات ساکت باشید

یک چهره جدید مسئول سرنوشت فرانسه به این حزب پیوست. وقتی جلسه تمام شد، سکوت در مجلس حاکم شد. بلندگو

ضربه چاقوی چوبی روی میز آخرین زمزمه ها و صحبت ها را در سالن ساکت پاک کرد.
و رئیس مجلس گفت:
من در حال حاضر در حال خواندن شرایط سوگند هستم.
این لحظه جنبه مذهبی پیدا کرد. جماعت دیگری تبدیل به معبد شد. چیزی،
که به این سوگند معنای وسیعی داد. این اولین بار در کل منطقه بود
چنین مراسم سوگند در قلمرو جمهوری برگزار می شود. او در ماه فوریه به عنوان رئیس جمهور سوگند سیاسی کرد.

آنها آن را لغو کردند، قانون اساسی سوگند ریاست جمهوری را تایید کرد و مراسم می توانست دوباره برگزار شود. این

سوگند از دو جهت ضروری و مهم بود. برنامه مثل قبل بود. در واقع حاکم است

شاه در اوج قدرت سلطنت کرد و سوگند یاد کرد که حاکم مطلق ملت و ملت باشد. ای کاش جمهوری بود

وی از رئیس جمهور از طریق نمایندگان مجلس مؤسسان و مجلس ملی خواست تا به آزادی و ملت فرانسه سوگند یاد کند.

یک جمهوری باید وفادار باشد، نباید به قدرت اجرایی که به دست آورده است خیانت کند یا سوء استفاده کند، و نباید به استبداد یا استبداد دعوت کند.

دیکتاتوری تحمل نخواهد شد. رئیس جمهور قوای اجرایی و حکومتی را از نمایندگان مردم به مجلس شورای ملی و قانون اساسی منتقل می کند.

او سوگند یاد می کند، سوگند آزادی می بندد و وظیفه خود را برای خدمت به مت انجام می دهد.