دانلود کتاب چهار اثر از فلورانس

سرگرمی
اکثر مردم جهان میدان جنگ می دانند، اما اینطور نیست. این دنیا و زندگی در آن فقط یک بازی ساده است.
اما اگر قوانین معنویت را ندانید، نمی توانید در این بازی موفق شوید.

قوانین این بازی در عهد عتیق و جدید به خوبی توضیح داده شده است. زندگی یک بازی عالی تجارت است.
در این دنیا هر چه بکارید درو می کنید. این بدان معنی است که هر عمل و حرفی که شخص انجام می دهد به او باز می گردد. آنچه می دهی همه می گیرند.

اگر بغض کند، منفور خواهد شد. اگر او دوست داشته باشد، دیگران نیز او را دوست خواهند داشت. اگر از دیگران انتقاد کند، از او انتقاد می کنند.
اگر دروغ بگوید، اگر خیانت کند، به او خیانت می شود.

همچنین یاد گرفتم که فقط تخیل مردم در زندگی نقش بسزایی دارد.
مراقب ذهن و روح خود باشید تا خود را از محدوده زندگی جدا نکنید.

این بدان معناست که هر چیزی که در ذهن خود اینگونه مجسم کنی،دیر یا زود وارد زندگی او خواهد شد.
من مردی را می شناسم که مدام از ابتلا به بیماری خاصی می ترسید. این بیماری بسیار نادر است،

او همچنان تصور می کرد که به این بیماری مبتلا شده است و به تحقیق و جمع آوری اطلاعات در مورد آن ادامه داد تا اینکه علائم بیماری به صورت فیزیکی ظاهر شد و منجر به مرگ او شد. در واقع، این مرد قربانی توهمات خودش بود.

بنابراین، معلوم می شود که برای برنده شدن در بازی زندگی، باید تخیل خود را توسعه دهیم. کسانی که تخیل خود را توسعه می دهند و همیشه در تخیل خود مثبت فکر می کنند، می توانند به خواسته های خود در زندگی دست یابند.

این خواسته ها ممکن است شامل سلامتی، ثروت، عشق، دوستی، ابراز وجود کامل یا هر خواسته بزرگ دیگری باشد.
آرزو کن

خیال پردازی را قیچی مغز می نامند و مدام در انجام برشعکس هایی در ذهن است که دیر یا زود با چشم قابل مشاهده می شوند.
دنیای بیرون. برای رشد خوب ذهن، باید نحوه عملکرد ذهن را درک کنیم.

یونانیان باستان می گفتند: “خودت را بشناس!”
ذهن ما از سه بخش تشکیل شده است: ناخودآگاه، خودآگاه و کاملاً خودآگاه. ناخودآگاه یک نیرو است،

به سادگی بی هدف است، مانند بخار یا برق، هیچ جهتی برای خود ندارد اما در جهتی حرکت می کند که به سمت آن هدایت می شود.

هر چیزی که شخص عمیقاً احساس می کند یا تجسم می کند به وضوح بر ضمیر ناخودآگاه تأثیر می گذارد و حتی کوچکترین جزئیات را به واقعیت تبدیل می کند.

به عنوان مثال، زنی که من می شناسم معتقد بود که در کودکی بیوه بوده و همیشه لباس سیاه و چادر مشکی می پوشیده است. مردم فکر می کردند که او بسیار باهوش و بامزه است.

این دختر در جوانی با مردی که خیلی دوستش داشت ازدواج کرد. سرانجام شوهرش مرد و او بیوه شد. سالها مجبور بود لباس مشکی و چادر مشکی بپوشد.

تصویری از خود به عنوان “بیوه” این دختر در ناخودآگاه او نقش بسته بود و اگرچه این بدبختی برای او یک شکست بود، اما به نظر می رسید زمان تحقق فانتزی او فرا رسیده بود.

ذهن خودآگاه را ذهن فیزیکی یا ذهن فانی می نامند. این ذهن انسان است که زندگی را همانطور که هست می بیند. ضمیر خودآگاه مرگ، بدبختی، بیماری، فقر و محدودیت ها را درک می کند که سپس بر ضمیر ناخودآگاه تأثیر می گذارد.

ذهن کاملاً آگاه یا آگاهی بالاتر، برنامه ای الهی است که در درون هر انسانی وجود دارد و یکی از عالی ترین آرمان ها و قلمروهای خداوند به شمار می رود. این نقشه خداست که افلاطون آن را الگوی ایده آل نامید و در درون هر فردی وجود دارد.