دانلود کتاب کتابخانه ارواح

پیشگفتار: چیزهایی که باید اول بدانید
میتونم با مرده ها حرف بزنم… نه، شما اشتباه نخوانده اید، کاملا درست است. وقتی نه ساله بودم، پدر و مادرم فوت کردند و من را به نیویورک فرستادند تا با عمویی که نمیشناختم زندگی کنم. شما ممکن است با خودتان فکر کنید، بنابراین حداقل شما یتیم نیستید، اما می دانید، من حتی عمو مونتی را قبل از این اتفاق ندیده بودم، و پدرم هم انقدر نزدیک نبود. اون قدرت اینو نداشت که منو بهش تحویل بده در واقع، انها از یکدیگر متنفر بودند، اما چگونه پدر و مادرم می توانستند بدانند که قرار بود باشد؟ قطار انها با قطار دیگری برخورد می کند و زندگی انها و صدها نفر دیگر به پایان می رسد؟ حتی با این حال
انها حتی وصیت نامه های خود را هم ننوشتند.
چند روز پس از مرگ انها، به نیویورک پرواز کردم. من مجبور شدم به تنهایی تاکسی بگیرم و به ساختمان Darb Wa Dagani با سنگ های قهوه ای بروم که به نظر می رسید هر لحظه ممکن است سقوط کند. مجبور شدم چمدانهایم را از ان پلههای بتنی ترک خورده بالا ببرم و زنگ کنار ان را به صدا در کنم.
سانتیاگو با یک نشانگر قرمز و با دست خط بد نوشته شده بود
یه جورایی پشیمونم که اون زنگوله رو فشار دادم ای کاش می دانستم که زندگی من چقدر دیوانه وار خواهد بود. ای کاش می دانستم که دیگر به مدرسه نمی روم، دوستان جدیدی پیدا نمی کنم، و دیگر نمی توانم انطور که می خواهم زندگی کنم، زیرا از لحظه ای که ان را در اپارتمان کثیف، مرطوب و کثیف عمو مونتی گذاشتم و به او و دنیای او تعلق داشتم.
عموی من مونتی یک کلاهدوز حرفه ای بود، اگرچه کراواتش را به عقب می بست و موهای ناهموار مسخره را در سمت راست سرش شانه نمی کرد تا خسته نمی شد، اما او استاد فریب دادن مردم در هر زمینه ای بود که می خواست. او همچنین دوست داشت پول خود را هدر دهد و بیشتر پول خود را صرف کشف چگونگی صحبت با ارواح کرد. عمو مونتی در خانواده ای متشکل از رسانه ها و ارواح متولد شد، اما او معمولی بود و قدرت صحبت با ارواح را نداشت. . روح زبان نامی بود که من به خودم داده بودم و او نمی توانست این حقیقت را تحمل کند.
بنابراین او خودش را تغییر داد و باعث شد همه از او متنفر شوند.
عمو، اون قبلا ادم خوبی بود یادم میاید که پدرم قبل از مرگش این را به مادرم میگفت. اما بعدا، زمانی که او مرا مجبور به دراز کشیدن بر روی یک تشک دو نفره بدون فنر در یک اتاق پر از اشیاء ماوراء الطبیعه کرد.
نمیتوانستم باور کنم که او هنوز ادم خوبی است.
من خودم یک روح صحبت کردن هستم، تا هشت سالگی طول کشید تا قدرتم را کنترل کنم و اجازه دهم کسی متوجه توانایی من شود، که هنوز برای کسی به سن من زود بود. با وجود قدرت کنترل من، هر چند گاهی یک روح از گوشه ای بیرون می پرد و زهره من را منفجر می کند، و این
این باعث شد عموی من قدرت ارتباط من با ارواح را درک کند.
یک هفته بعد از اینکه امدم تا با او زندگی کنم، در حال تمیز کردن یک چمدان غول پیکر پر از چیزهای ماوراء الطبیعه بودم، هنوز با برچسب های قیمت مغازه های ارواح که عمویم بازدید می کرد.
در بسیاری از انها بود. من یک ظرف شیشه ای با چیزی شبیه اب بینی ابی در ان داشتم
داشتم نقاشی میکشیدم که صورت وحشتناک به شیشه برخورد کرد و سر من فریاد زد.
من شیشه را روی زمین انداختم و همانطور که ان را به قطعات خرد کردم، بوی بسیار بد و شورش همراه با یک روح بدون بدن بیرون امد. برای انچه که به نظر می رسید برای همیشه من در اطراف دفتر عمویم دویدم و سعی کردم روح را در لیوان خالی قرار دهم. من مایان ها را دستگیر کردم، اما بی فایده بود، یک روح ارام و صلح امیز
نداشت.
انجا بود که متوجه شدم کسی تمام این مدت مرا تماشا کرده بود که صدای کف زدن شنیدم. عمو مونتی در قاب دفترش ایستاده بود و هنوز برای من دست تکان میداد
ضربه میزد
در حالی که لبخندی شیطنت امیز در چهرهاش پخش شده بود، گفت: میدانستم که این قدرت را داری. ان موقع بود که فهمیدم زندگیام دیگر مثل قبل نخواهد بود.» البته، کسی که با ارواح صحبت می کند هرگز کاملا طبیعی در نظر گرفته نمی شود، اما همچنین باقی مانده از زندگی عادی من است.
مثل یک ستون اجری نامرئی روی من میافتاد.
از ان به بعد، من عروسک خیمه شب بازی عمویم بودم. او اژانس ارواح خود را راه اندازی کرد و انقدر افتخار می کرد که ان را مونتی سانتیاگو نامگذاری کرد، او مرا به بهانه تدریس در خانه از مدرسه بیرون کشید و ما شروع به سفر در سراسر امریکا در حالی که من با مهربانی از ارواح خواستم که سر و صدای کمتری ایجاد کنند، عمو مونتی دستمزد خود را به جیب زد.