دانلود کتاب کشتن مرغ مینا

وقتی برادر بزرگترم جیم حدود 13 سال داشت، به شدت آرنج خود را شکست. وقتی بازویش خوب شد و دیگر ترسی نداشت که دیگر نتواند فوتبال بازی کند، کمی به این حادثه فکر کرد. دست چپش کمی کوتاهتر از راستش بود. وقتی می ایستاد یا راه می رفت، پشت دست چپش با نیم تنه اش زاویه قائمه ایجاد می کرد و شستش موازی رانش بود.

تا زمانی که می توانست پاس بدهد و شوت بزند، دیگر غمگین نبود.
سال ها بعد که فرصت داشتیم خاطرات را مرور کنیم، گاهی از دلایل تصادف صحبت می کردیم. فکر می کردم همه اینها تقصیر خانواده جوئل است، اما جیم، که چهار سال از من بزرگتر است، گفت که سابقه بسیار طولانی تری دارد.

او معتقد بود همه چیز از زمانی شروع شد که دیل به خانه ما آمد و برای اولین بار ایده اخراج بو رادلی را از خانه مطرح کرد.
گفتم، اگر بخواهد به تاریخ نگاه کند، از اندرو جکسون شروع می شود. اگر ژنرال جکسون رودخانه را تخلیه نمی کرد و از آن عبور نمی کرد، کشتی سایمون فینچ هرگز به رودخانه آلاباما نمی رسید.

و الان کجا هستیم؟ ما برای جنگیدن خیلی پیر بودیم، بنابراین برای محاکمه به آتیکوس رفتیم. پدرمان گفت ما هر دو حق داریم. برخی از اعضای خانواده من احساس شرمساری می کردند که اگرچه ما جنوبی بودیم، اما هیچ یک از اجدادمان را نمی شناختیم که در دو طرف نبرد هستینگز جنگیده باشند.

تنها سایمون فینچ، یک شکارچی و داروساز کورنیشی بود که تنبلی او از تقوای او بیشتر بود. در آن زمان، متدیست های بریتانیایی توسط برادران میانه رو خود تحت تعقیب قرار گرفتند. سیمون متدیست که به این راضی نبود، از اقیانوس اطلس به فیلادلفیا، از آنجا به جامائیکا، سپس به موبایل و در نهایت در جهت مخالف رودخانه سنت استفانز عبور کرد.

او با آموزش پزشکی و پیروی از توصیه های جان وسلی برای پرهیز از صحبت های غیر ضروری در تجارت، ثروت زیادی به دست آورد، اما ناراضی بود، زیرا اغلب تسلیم وسوسه هایی مانند پوشیدن لباس های گران قیمت می شد، من می دانستم که این امر خدا را خشنود نمی کند.

سرانجام، او آموزه های خود را در مورد داشتن مردم فراموش کرد، سه برده خرید و با کمک آنها خانه ای در ساحل رودخانه آلاباما، در 40 مایلی رودخانه سنت استفان ساخت. پس از این، او تنها یک بار برای ازدواج به سنت استفان بازگشت. در نتیجه این ازدواج، یک دوره نماز تسبیح دختر متولد شد.

سیمون عمر طولانی داشت و ثروتمند از دنیا رفت. مردان خانواده معمولاً در خانه فینچ می ماندند و با کشت پنبه امرار معاش می کردند. این روستا همه چیز داشت و با اینکه نسبت به روستاهای اطراف کوچک بود، همه چیز برای زندگی روزمره داشت، به استثنای یخ، آرد و لباس که با قایق از موبایل آورده می شد.

اگر سیمون می دانست که جنگ بین شمال و جنوب فرزندانش را از همه چیز به جز ثروت محروم می کند، خشمگین می شد. در هر صورت، سنت مردان خانواده که در مزرعه زندگی می کردند تا قرن بیستم ادامه یافت، تا اینکه پدر، آتیکوس فینچ، ابتدا برای درس خواندن در رشته حقوق به Montgomery رفت

و برادرش برای تحصیل در رشته پزشکی به بوستون رفت. خواهر آنها الکساندرا در مزرعه ماند و با مردی ساکت ازدواج کرد که اغلب در گهواره خود در کنار رودخانه می‌خوابید و منتظر بود تا طعمه‌ای روی چوب ماهیگیری‌اش فرود آید. به محض اینکه پدرم در بار پذیرفته شد، برای تمرین به می کومب بازگشت.

می کومب مقر شهرستان می کومب، تقریباً 20 مایلی شرق مزرعه فینچ بود. دفتر دادگاه آتیکوس شامل یک رخت آویز، یک قفسه کتاب، یک صفحه شطرنج و یک کپی دست نخورده از کد آلاباما بود. اولین مشتری های او دو مرد آخری بودند که در زندان شهرستان می کومب به دار حلق آویز شدند.